Ophaaldag 18 oktober 2013 (1e testdag)

Een beetje nerveus, toch wel, uit mijn bed gestapt. De wekker ging al heel vroeg, want ik heb mijn tijd wel nodig. Eer ik uitgezocht heb wat ik aan ga doen die dag, zijn we al een uur verder! Vandaag mogen we de nieuwe Mazda 3 ophalen om een week te testen. Dit namens LINDA.LAB en Mazda NL.
Ik ben, samen met 4 andere dames, uit 1500 inzendingen gekozen om dit te mogen doen. Helemaal geen straf, lijkt mij.
Om half 8 staan we allemaal gereed om te vertrekken. Ik nog even een plasje doen, want stel dat ik onderweg moet. Kids afgezet bij oma en als we daar de oprit afrijden, bedenk ik me ineens dat ik mijn rijbewijs ben vergeten. Zucht. ( die zucht komt van Alwin, want die ziet ons alweer te laat komen)
Hup, vol gas terug naar huis. Vervolgens rijden we Wouw weer binnen en vraag ik of we toch niet nog voor de zekerheid langs mijn ouders kunnen rijden om te plassen. Zucht. ( weer van Alwin)
Helaas heb ik regelmatig in de file gestaan terwijl ik echt heel nodig moest, dus dat gaat mij niet gebeuren vandaag.
Mijn moeder vraagt ook nog eens doodleuk: 'Zijn jullie nog niet onderweg?' Grrr.
Terug in de auto zegt manlief: 'We hebben er nu echt alles aan gedaan om te laat te komen.' Lekker positief.
Maar goed, alles plasjes zijn gedaan en we gaan op weg.
Net voor de tunnel moeten we van de weg af, maar we zaten weer eens niet goed op te letten en rijden te ver. En dan heb je ook nog eens navigatie he.
We zouden er in eerste instantie om half 10 zijn en nu om kwart voor 10. Mooier kon eigenlijk niet. Toch?
Bij de Fabrique staat een heel ontvangstcomite. 5 Stoere mannen en een aantal dames waarvan 1 aan het filmen is. Ze zwaaien naar ons en we rijden het terrein op. Ik vraag me af of alle mensen die de straat nu inrijden zo begroet worden, want misschien zijn het gewoon wel passanten.
We worden naar een parkeerplaats gedirigeerd en mogen 3 mannen volgen die ons naar een hal brengen. Wat handjes schudden, maar ik heb alleen oog voor die 5 Mazda's die daar staan te pronken. Vooral de rode lonkt naar mij.

We mogen plaatsnemen bij een tafel die vol staat met allemaal lekkere koeken. Met veel pijn en moeite sla ik alles over. Je bent aan het lijnen of je bent het niet hè. Alwin zit naast mij lekker te genieten van al dat lekkers. En mijn maag knort verschrikkelijk, maar ik weiger om toe te geven aan al die lekkere dingen.

Ondertussen zijn de andere 4 testers ook binnengekomen en mogen we een formulier invullen. Ondanks dat op de uitnodiging vaak werd gesproken over een vriendin, hebben de meeste dames toch hun partner meegenomen. Tja, die mannen vinden de LINDA een vrouwenblad, maar owee als het over auto's gaat.
De Mazda's zijn helaas nog op slot, dus alvast even binnenspieken zit er niet in.

We krijgen uitleg over wat er van ons verwacht wordt. We weten nog geen van allen wie welke auto meekrijgt. Er staat een donkerblauwe, een prachtige rode, een witte, een zilvergrijze en een anthracietgrijze. Ze zullen vast wel allemaal chique namen hebben, maar als ik het bijvoorbeeld over Blue Reflex heb, dan weet je dat ie blauw is en daar houdt het dan bij op.

Vervolgens worden de Hand-Out's uitgedeeld en daarna de sleutels. Bijna iedereen aast op die mooie rooie en jawel, wie mag daar een week in gaan rijden? MOI!

Ondanks dat ie geen lederen bekleding heeft en geen projectie op de voorruit, zoals de andere 4, ben ik uiterst blij met deze auto. We mogen plaatsnemen achter het stuur en we krijgen uitleg van zo'n stoere man.

Ik weet het een en ander over auto's ( 5 jaar bij BMW gewerkt en 1 jaar bij Audi), dus ik vraag of de auto uitgerust is met adaptieve bochtverlichting. Kijkt die gast me aan van: Waar heb jij het over? Heb ik hem dus ook iets uit kunnen leggen! Wellicht voelde hij zich een beetje voor lul gezet, maar het streelde wel mijn ego.

Na de uitleg nog even wat drinken en werd ik gevraagd voor een interview. De 'journalist' praatte zachtjes en af en toe bijna niet te verstaan. Het kan dus best zijn, dat ik een antwoord heb gegeven dat helemaal nergens op slaat. Hahaha

Nog even op de foto bij de neus van de auto en we mochten vetrekken. (ik had stiekem gehoopt dat we ook in het magazine zouden komen, maar helaas.)


Ik ging als eerste de loods uit en ik moet eerlijk zeggen, vanaf het starten en de eerste meters op het asfalt, voelde het gelijk goed. Hij schakelde licht en soepel en ook de rem stond fijn afgesteld. Soms kun je wel eens in een vreemde auto rijden en dat je bij de minste of geringste aanraking van de rem, aan de voorruit geplakt zit.

Alwin moest met zijn eigen auto terugrijden, maar heeft mij toch nog even gefilmd bij de allereerste meters die ik in deze auto afleg.

 

We hadden van tevoren afgesproken, dat ik achter hem aan zou rijden. Het grootste gedeelte heb ik dat gedaan, maar af en toe inhalen is ook leuk. Dan belde ik hem en vroeg: En? Hoe ziet mijn kont eruit?'

Bij afslag Noordeloos zijn we van de weg afgaan, omdat daar een Starbucks zit en die hebben we bij ons niet in de buurt. Uiteraard zocht ik een parkeerplaats vlakbij de ingang, want ik ben benieuwd of er mensen de Mazda herkennen. Helaas pikt Alwin net mijn plek in (verdorie) en kijken we vanuit het raam tegen de kont van een Superb aan. Alwin neemt een koffie met caramel en ik een Frappuccino. Heel tegenstrijdig met wat ik daarnet heb geschreven, want deze caloriebom werk ik met gemak naar binnen. ( zelfs zonder mijzelf schuldig te voelen)

Al snel zijn we weer richting huis aan het rijden. Alwin moet zijn auto nog even naar de garage zetten vanwege een kapotte voor- en achterlamp en dus rijden we eerst Roosendaal in. Alle autodealers zitten bijna bij elkaar en zo passeren we ook de Mazdadealer. Skoda weggebracht en hup naar oma om de kids weer op te halen. De kinderen vinden de auto veel mooier dan mijn BMW en noemen het mama's nieuwe auto. Als dat straks maar niet tegenvalt!

 

Thuis even wat gegeten en daarna met de nieuwe Mazda 3 op pad. Het weer is nu niet echt geweldig, dus op naar de nieuwe binnenspeeltuin in Halsteren. Dat dachten meer mensen en bij het zien van alle bezette tafels binnen, zijn we weer omgekeerd. Op naar de binnenspeeltuin in Roosendaal. Daar konden we bijna niet kiezen uit de tafels! Om te vieren dat we een andere auto hadden, zijn we naar de kade gereden in Roosendaal om daar heerlijk bij de Italiaan te gaan eten. Auto vlakbij geparkeerd en natuurlijk weer bijna vergeten te betalen voor het parkeren. We hadden bijna de allereerste boete gekregen voor deze auto!

Bij het teruglopen naar de auto zagen we een jongeman verdacht in de buurt van de auto rondhangen. Eerst aan de voorkant en vervolgens liep hij naar de achterkant. Tja, het is nu eenmaal een opvallende verschijning, die rode Mazda 3.

Alwin was gebeld door de Skoda dealer dat de auto klaar was en dus weer terug die kant op. Staan we voor het stoplicht te wachten, zien we iemand met zijn gsm een foto van ons maken. Dat geeft je echt een supergaaf gevoel!

Superb weer opgehaald en Thijs (de jongste, die we Thijs hebben genoemd n.a.v. de film Alice in Glamourland) wil liever met Alwin meerijden.
Luc mag voorin op de zitverhoger naast mij. Alle knopjes zijn dus door hem inmiddels uitgetest.
Nog even trots langs mijn ouders gereden en ook die zijn helemaal weg van deze mooie auto. Voorheen reden zij ook Mazda's en daar is niets mis mee, volgens mijn vader. Een goede kwalitatieve auto, aldus mijn vader.
Luc heeft laten horen hoe goed hij kan toeteren, dus heel de straat van mijn ouders is nu ook op de hoogte van het nieuwe model van Mazda.
Thuis gekomen hebben we hem achteraan op de oprit gezet. Bij de garagedeur staat de BMW, daarachter de Skoda en dan volop in the picture....De Mazda!
Tot morgen mooie rooie! Ik kan niet wachten om je weer te starten.


Nieuwsgierig naar de prijzen? Prijslijst Mazda 3

 

 

Zaterdag 19 oktober (2e testdag)

Vanmorgen uit het raam gekeken of de Mazda 3 er nog wel stond! Nu woon ik in een piepklein dorp met maar een paar straten, maar je weet nooit he? Ik heb Alwin's Iphone geleend om het systeem te testen. Je kunt namelijk online je twitter en facebookberichten checken middels een geavanceerde connectiviteit. ook kan het systeem je sms berichten 'oplezen' en kun je d.m.v. standaard teksten iets terug sturen.

Foto gepikt van Mazda NL

Met mijn HTC Wildfire S is dat niet mogelijk. Nu is met dat toestel bijna niets mogelijk, maar goed. Dat is weer een ander verhaal.
Dus, Alwin's Iphone gepakt, handleiding Mazda erbij en aan de slag. Nu ben ik niet dom en kan ik heel wat aansluiten, maar dit lukte voor geen meter.
Dan maar naar de Mazda dealer. Zij hebben vast al een cursus nieuwe Mazda 3 gehad en regelen het in een paar seconden. Ik had mijn nichtje Caressa beloofd dat ze ook een keer mocht sturen, dus wij samen naar Roosendaal.
We rijden het terrein op en jawel, de eerste beste persoon die we zien draait zich om. ( volgens mij de directeur) Wij stappen heel nonchalant uit en doen net of we niets in de gaten hebben. Zodra we binnenlopen tik ik Caressa aan om even om te kijken. Die man loopt een rondje om 'onze' auto. Gniffelend lopen we naar de servicebalie, waar ik aan een dame vraag of iemand ons kan helpen met het systeem van de nieuwe Mazda 3. Gelijk hebben we alle aandacht en ze vraagt of wij via LINDA in deze auto mogen rijden. Terwijl ik mijn verhaal doe lopen we naar buiten en inmiddels is er ook al een monteur bij de auto komen staan en worden er volop foto's gemaakt.
Samen met die man, volgens mij is hij echt de directeur, zit ik in de auto. Handleiding erbij en proberen maar. Ook hij geeft het uiteindelijk op. Het systeem staat goed ingesteld, maar ondanks de verbinding met de telefoon, blijft sms en berichten afluisteren niet mogelijk. Hij had natuurlijk een goed excuus. Deze auto staat immers nog niet in de showroom. Ik neem het hem dan ook niet kwalijk. Tijdens ons gepuzzel gaat een aantal keer de klep open en dicht. Er staat een klant die de bagageruimte wil bekijken. Geen probleem, want ik ben deze auto natuurlijk aan het promoten. Caressa wordt bestookt met vragen als: Is het een zesbak? Hoeveel pk?
Hahaha
Helaas moeten we dus met dezelfde informatie terug naar huis als die we al hadden. Misschien is het op 'mijn' model niet mogelijk. Thuis maar even navragen bij Marion. ( Linda.Lab.Mazda)
Caressa weer afgezet en naar huis om even om te kleden voor een verjaardag.
Gezin weer in de auto en op naar Steenbergen. Mooi parkeerplaatsje aan de straatkant gevonden. Dat is ook een sport geworden. Het beste parkeerplek uitzoeken, zodat hij het best opvalt. Alwin wordt er tureluurs van, want ik steeds weer een betere.
Ondanks mijn grote enthousiasme krijg ik geen feedback. Er gaat ook niemand mee kijken naar mijn nieuwe 'aanwinst'  Er wordt niet eens gevraagd of hij goed rijdt! Ik proef daaruit toch wel wat jaloezie. Beetje jammer. Dat drukt niet mijn pret, want ik tetter er gewoon lustig op los.
Als we weer naar huis rijden, regent het. De ruitenwissers doen prima hun werk en dat gaat geruisloos. Nu ik er al 2 dagen mee aan het rijden ben, wordt ik toch wat kritischer. Zo mis ik een digitale snelheidsmeter. Ik vind het altijd wel fijn om te weten hoe hard ik precies rij. Dat lukt wel als je de cruisecontrol vastzet. Dan zie je welke snelheid de auto aan moet houden. Ook vind ik dat je het stuur niet ver rond kan draaien. Misschien eens kijken hoe groot de draaicirkel van deze auto is. 
Morgen gaan we lekker een eindje toeren en foto's maken.
Tot morgen mooie rooie!

 

Foto gepikt van Mazda NL

Zondag 20 oktober (3e testdag)

Vandaag weer lekker vroeg wakker dankzij Luc en Thijs. Voor deze keer vind ik het helemaal niet erg, want we gaan vroeg op pad. Uiteindelijk is het nog 11 uur eer we in de auto stappen. Bij het ontbijt hebben we besproken wat onze route wordt. We rijden eerst naar Willemstad, gaan dan op zoek naar een mooie fotolocatie en gaan dan richting Renesse. Alwin wil graag rijden, dus vooruit maar. Kan ik alles eens goed bestuderen vanaf de bijrijdersstoel.
Kids achterin in de gordel en we kunnen gaan. Als we bijna Willemstad binnenrijden trekt Luc aan de hendel om zijn deur te openen. We hadden van begin af aan gezegd tegen de kinderen, dat we niet het kinderslot activeren en dat ze dus van de deur af moeten blijven. Ik word natuurlijk boos op Luc, want die beweert dat het per ongeluk ging. Ja, ja. Toch moet ik toegeven, dat ik dat van mezelf herken. Vroeger had ik ook altijd de drang om toch even iets te proberen, terwijl dat niet mocht. (mijn moeder werd toen ook héél boos weet ik nog)
Luc weer verdrietig, omdat ik boos werd en om het goed te maken beloof ik de kinderen een warme chocomelk met slagroom. (En onszelf een latte macchiato)
Eerst even een rondje door Willemstad met ca. 30 km per uur en dan parkeren we de auto op de parkeerplaats bij het water, omdat er helaas geen plaats bij de haven is. (eer we stilstaan hebben we ondertussen 5 parkeerplaatsen op dat terrein gehad, want telkens zie ik een betere)
Nu nog even wat foto's maken en filmen.

Moi

                                                                                Mooie Rooie

                                                                                  Luc

 Thijs

 

Het terras bij Het Wapen van Willemstad is lekker druk en we besluiten daar te gaan zitten. Nog even een twitterbericht eruit, dat de nieuwe Mazda 3 op dit moment te bewonderen is in Willemstad. ( je promoot of je promoot niet!)

 

Na 3 kwartier gaan we op pad naar een fotolocatie. Ik ben helemaal vergeten om een twitterbericht uit te sturen met de vermelding, dat we niet meer in Willemstad zijn. Ik hoop maar dat er nu geen mensen lopen te zoeken naar de nieuwe Mazda 3, die daar ergens zou staan. :-)

In de auto steek ik een snoepje in mijn mond, want ik loop alleen maar te hoesten. En ineens mis ik een afsluitbaar bakje in de middenconsole onder het dashboard. Je hebt wel bergruimte onder de armsteun ( met heel handig usb aansluitingen, sd card sleuf en zo'n ding waar ook een sigarettenaansteker in kan), maar dat is onder het rijden niet handig. Onder de cd speler ( jawel, ondanks de connectie met de muziek op je telefoon is er nog een cd speler!) heb je een vakje, maar dit is niet afgesloten. Kleine rommeltjes, zoals snoeppapiertjes, kun je dus niet even wegmoffelen.

Het navigatiesysteem is in één woord prachtig! Heel duidelijk, een normale vrouwelijke stem (volgens Alwin a la een talencursus van de LOI) en handig in gebruik. Er wordt duidelijk aangegeven welke baan je moet aanhouden op de snelweg bij een afslag dmv een plaatje met pijlen. Hier kan niemand meer mee verkeerd rijden!

 

Het dashboard is netjes en niet te druk met knopjes enzo. De temperatuurregeling zit er en voor de rest gaat bijna alles via de grote draaiknop in de middenconsole. Denk aan de muziek, verbruik, enzovoorts. Wat grappig is om te weten, is dat je kunt zien hoeveel bomen je bespaard hebt met je verbruik. Maar goed, de boom die jij 'gered' hebt, wordt door een ander bij wijze van spreken, weer omgezaagd! Ook moet je de ene keer je motor starten om info op te vragen en de andere keer niet. Dat is in het begin even uitzoeken. Ik probeer zoveel mogelijk zelf uit te dokteren zonder boekje en mocht er dan nog niet uitkomen da heb ik als laatste redmiddel de handleiding nog. Al is dat een aardige dikke pil.

Onderweg een mooie locatie gevonden voor de foto's. Het resultaat mag er best wezen, vind ik zelf. (Ondanks dat oude cameraatje van mij)

Zie hier de resultaten:

 

Er liepen best veel fotografen rond en dit wagentje is ook door een aantal andere mensen gefotografeerd. Nu heeft hij natuurlijk een opvallende kleur wat mooi is in combinatie met de graffiti.

Foto's gemaakt en op naar de Zeeuwse kust. Het is prachtig weer en dat is te merken op de weg. Ik ben in de auto aan het filmen en vraag aan Alwin hoe hij de auto vindt rijden. 'prima!', zegt hij.

Prima? Dat kan dus wel beter he! Nieuwe poging ( kinderen zijn helaas niet meer zo stil als bij de eerste keer) en Alwin roept enthousiast: 'Geweldig!'

Hahaha. Ik moet de film nog even bekijken en beoordelen of ik hem wel of niet ga plaatsen op deze blog. Wordt dus vervolgd.

In Renesse rijden we weer (op zijn traagst) een rondje. Alwin ziet een parkeerplek. Dat wordt hem dus niet he. Veel te ver van het publiek af!

Op zoek naar een goed plek en jawel, we hebben geluk. ( volgens mij wordt Alwin helemaal gek van mijn obsessie voor parkeerplaatsen waar de Mazda goed in de picture staat)

Bij Het Wapen van Renesse heerlijk gegeten en dan helaas weer terug huis. We hebben een prachtige dag achter de rug en veel gedaan.

Tot morgen mooie rooie!

 

 

 



Maandag 21 oktober (4e testdag)

Vandaag hebben we de opdracht om de nieuwe Mazda 3 aan je collega's te showen. Nu ben ik harstikke werkloos, waar ik heel erg van baal, dus collega's zijn ver te zoeken. Ik help mijn man mee met de administratie en de marketing van zijn bedrijf FAKOPS BV, dus als ik een 'collega' zou hebben dan zou hij in aanmerking komen. Helaas heeft hij hem al gezien en om nu al mijn collega's in de ww te bezoeken, dat gaat me echt iets te ver.
Deze opdracht schuif ik dus door naar Alwin, die vandaag met de Mazda naar zijn werk in Zwartewaal mag rijden. (Uitleg: Alwin werkt 4 dagen in loondienst en gebruikt 1 dag in de week om zijn bedrijf op te bouwen) Om 07.00 uur de deur uit en om 21.00 uur pas thuis.
'En? Wat vonden ze ervan?' vraag ik enthousiast.
'Ik heb hem op de parking gezet en ben daar 's avonds weer weggereden'
'Heeft niemand iets gezegd dan?'
'Ik zag niemand toen ik uitstapte en niemand toen ik weer instapte'
Nou, daar heb ik wat aan! Dat strookt niet helemaal met de opdracht die we hadden!
Nu rijdt hij natuurlijk in het donker weg en komt in het donker thuis. Dat wil niet zeggen, dat niemand de auto heeft gezien.
Misschien vraagt iemand woensdag wel aan hem: 'Waar is dat leuke bakkie van je die je maandag bij had?'
Dat hoop ik nu dus maar, want anders heb ik (hebben we) niet voldaan aan de opdracht.
Ik kreeg bij het wegbrengen van de kinderen naar school wel de vraag waar hij stond. Kijk! Toch nog enthousiaste mensen in mijn vriendenkring.
Ik heb nu dus weinig te vertellen, dus zal maar wat mooie plaatjes en artikelen plaatsen. Enne......allemaal in het rood he!

Gepikt van internet

Gepikt van internet

                                                                    Gepikt van internet

 

Gepikt van internet

Van mezelf!

 

                                            Info:     Rij-impressie Mazda 3 Autowereld

Dinsdag 22 oktober (5e testdag)

Vanmorgen kids naar school gebracht en voor het eerst naar de pomp. Ik weet helaas niet mijn beginstand bij het wegrijden in Utrecht, maar de teller staat nu op 1479 km en bij de vermelding van de tankinhoud staan nog 2 streepjes. Jammer dat ik niet kan zien hoeveel kilometer ik nog in z'n reserve kan rijden. Dat zal wellicht een instelling zijn, dus moet ik even napluizen in handleiding.
Bij de pomp aangekomen loop ik even de garage binnen naar de receptie of iemand mij kan uitleggen hoe mijn benzineklepje open moet. Uiteraard is dat aan mij uitgelegd afgelopen vrijdag, maar ze verkopen daar ook auto's en dus gaat mijn commerciele antenne weer piepen.
Het valt me op, dat iedereen op de hoogte is van de actie van LINDA.LAB en MAZDA. Ook nu wordt me weer gevraagd of ik één van de gelukkigen ben om deze auto te testen.
Uiteraard zijn ze niet te beroerd om mij te helpen en krijg ik te zien waar dat hendeltje zit.
'Oh', zei ik, 'ik dacht dat daar het hendeltje voor de motorkap zat?'
'Dat zit er ook, maar ernaast'
Dat wist ik natuurlijk al, maar die coupe soleil in mijn haar moet je af en toe gebruiken.
Tank is weer vol en dan op weg naar mijn schoonmoeder. Vandaag gaan we met z'n tweetjes naar de MAKRO. Dat deed ze altijd met haar man, maar sinds mijn schoonvader overleden is komt het er niet meer van.
Trots stapt ze naast mij in de auto. 'Wat een prachtige auto', zegt ze. 'Alleen zijn de stoelen wel laag'
Ik bied aan om de stoel hoger te zetten, maar dat is niet nodig.
Het is niet druk op de weg en na een half uurtje rijden zijn we in Breda.
ook hier weer een mooi parkeerplaatsje uitgezocht (je kent me hè) en tot
13:30 uur gewinkeld en lekker koffie gedronken.
We hadden best veel gekocht, maar het paste met gemak in de laadruimte. Die is ook veel groter dan je aan de buitenkant zou verwachten.
Ik heb altijd graag een auto waar achter de achterbank nog veel ruimte is i.v.m. de veiligheid van mijn kinderen. Stel er klapt iemand op je achterkant en je rijdt bijvoorbeeld een Citroen C1 (ik kan zo snel geen ander merk bedenken), dan zit er maar een centimeter of 30 tussen de klep en je kinderen. Daar voel ik me helemaal niet veilig bij. En....waar moet je de wekelijkse boodschappen wegzetten in zo'n auto. Niet praktisch dus. Terug naar de MAZDA 3.
We zijn inmiddels weer terug naar huis aan het rijden en ik zie in mijn binnenspiegel, dat de bijrijder van de auto achter ons een foto van ons maakt. Ze halen ons op een gegeven moment ook heel traag in. Dat is echt heel leuk om mee te maken.
Ondertussen hebben mijn schoonmoeder en ik het over de auto.
'Misschien mag je hem wel houden!', zegt ze.
'Nou, dat denk ik niet'
'Maar misschien is dat wel een verrassing!' Ze wordt er zelf al helemaal enthousiast van. Hahaha.
Stiekem hoop je het wel, maar als je realistisch bent dan is dat een utopie.
In Wouw aangekomen worden de boodschappen uitgeladen en rijd ik terug naar huis. Om kwart over 3 weer naar Wouw om de kinderen van school te halen en als we daar op het punt staan om weg te rijden, loopt er iemand gewoon tegen de auto aan. Niemand komt natuurlijk aan mijn mooie rooie, dus ik stap uit en spreek hem aan. Het interesseerde die gast echt geen moer. Tegenwoordig hebben ze absoluut geen besef meer van waarde!
Even de auto gecheckd, maar gelukkig geen krasjes. Genietend van de goede geluidsinstallatie en de lekkere stoelen rijden we weer naar huis.
Om 16.15 uur rijden we naar Steenbergen, want Luc moet naar jiu jitsu. ik hoop dat ik het goed heb getypt, want uitspreken lukt ook maar amper. Thijs en ik blijven daar een uur wachten en ondertussen gooi ik er een twitterbericht uit, dat de Mazda 3 te bewonderen is bij Dinami Steenbergen. Dit werkte echt!
Ik heb zeker 3 mensen rond de auto zien staan en foto's zien maken. Leve de social media.
Na het eten krijgen de kids pyjama's aan en wachten we tot het pikkedonker is.
Ik heb een heel leuk idee voor een filmpje en daar moet het donker voor zijn.
Uiteindelijk viel het resultaat heel erg tegen. Waarschijnlijk geen goede camera en mijn stem klinkt vreselijk. ( waarschijnlijk vindt iedereen dat, die zichzelf hoor praten) Het idee was:

Ik word 's nachts wakker van een geluid op de oprit. Alwin is niet thuis, dus ik moet alleen gaan kijken. Ik pak mijn zaklantaarn en loop naar beneden naar de garagedeur. Ik draai de deur open en schijn op de voorruit van de eerste auto. Niets te zien. Ik hoor wel duidelijk muziek. Vervolgens schijn ik op de voorruit van de 2e auto. Weer niets. dan kom ik bij de Mazda 3 en schijn ik op de voorruit en zie ik daar mijn 2 kinderen zitten, die lekker naar de muziek aan het luisteren zijn. Dan had ik een tekst willen plaatsen van: Je bent nooit te jong om van de Mazda 3 te genieten.

Wat ging er mis:

• De camerabeelden zijn echt bagger. Te weinig licht en met het kleine lampje op de voorkant aan, word ik verblind. Hij stelt zichzelf niet snel scherp en dus is bijna alles wazig.
• Mijn stem klinkt raar en het lijkt net of ik heel erg aan het hijgen ben.
• Zodra ik de garagedeur open doe, springt het licht buiten aan. Had ik natuurlijk geen rekening mee gehouden.
• Je kunt duidelijk horen dat de muziek van de achterste auto komt, want de jongens hadden het volumeknopje gevonden.

Ik heb getwijfeld of ik het zou posten, maar vooruit. Anders is het moeilijk om er een bij voorstelling te maken. Ik heb wel wat geknipt en geplakt om het nog enigszins toonbaar te maken.

Hier is ie dan:

 

Ik heb heel wat schaamtegevoelens opzij moeten zetten om dit te publiceren. Hahaha.

 

 

Dan zal ik, om het goed te maken, het Australische promofilmpje van de Mazda 3 hieronder zetten. 

 

 



 

En weer in die prachtige rode kleur, die overigens Soul Red Metallic heet.

Woensdag 23 oktober (6e testdag)

Om kwart over 8 de deur weer uit om de kinderen naar school te brengen. Wat is het toch een genot om elke dag in de Mazda 3 te mogen stappen. Thijs vraagt of de tablet eruit kan. Hij doelt daarmee op het grote kleurenscherm voorin.
'Nee schatje, dat zit vast'
'Dus mijn Ipad kan daar niet staan?'
'Nee, maar we hebben een usb aansluiting, dus ik kan hem wel voor je aansluiten als je dat graag wilt.'
'Nee, doe maar niet. Volgens mij heeft deze auto geen alarm en dan kunnen ze hem pikken'
Oke, opgelost.
Kinderen op school afgezet en even boodschappen doen. Vraagt er ineens een ouder iemand: 'Hoe heet die kleur van jouw auto?'
Ik zeg: 'Soul Red'
'Zouden ze die alleen bij Mazda hebben of ook nog bij andere merken?'
Wat moest ik daar nu weer mee?
'Nee, deze kleur is speciaal gemengd voor de nieuwe Mazda 3'
'Goh, is deze nieuw dan? Volgens mij rijdt dit model er al even hoor'
'Nee meneer, dat kan niet. Hij staat zaterdag pas bij de meeste Mazda dealers in de showroom!'
'Goed dan. Ik vind het in ieder geval een mooie kleur'
En weg is ie.

Dankzij Thijs ben ik erachter gekomen dat het multifunctionele scherm voorin, een touchscreen is. Dat is het handige van kleine kinderen. DIE ZITTEN ECHT OVERAL AAN MET HUN VINGERTJES!
Ik zei een paar dagen terug tegen Alwin, dat dat bij hem in de Superb handig is en dat ik dat in de Mazda 3 mis. Te snel geroepen dus, want het is gewoon aanwezig. Veel handiger dan de grote draaiknop, alhoewel ik onder het rijden de draaiknop gebruik. ( ik heb later op de dag ontdekt, dat je tijdens het rijden het touchscreen niet kunt gebruiken)
Bij de uitleg afgelopen vrijdag, zat die stoere gast ook alles met die draaiknop uit te leggen. Ik vermoed dus, dat hij hier ook niet op de hoogte van was. Maakt niet uit, want ik ken het boekwerk haast helemaal uit mijn hoofd!
Elk hoofdstuk begint met WAARSCHUWING! En dat soms wel 3 keer onder elkaar. Als dat allemaal weglaat, houd je uiteindelijk een derde over. Nu moeten die waarschuwingen natuurlijk allemaal wel, want voor je het weet heb je een claim aan je broek.
Ik zal een voorbeeld geven. Je kunt de buitenspiegels automatisch inklappen. Dit staat vermeld.

WAARSCHUWING!
Alvorens te gaan rijden, de buitenspiegels steeds in de normale rijstand terugzetten. Rijden met de buitenspiegels ingeklapt is gevaarlijk. Uw achteruitzicht is dan beperkt, hetgeen ongelukken kan veroorzaken.

Dat laatste lijkt me logisch, maar je zult het maar vergeten en bij het achteruit rijden tegen een auto aanbotsen. Stel dat het niet in de handleiding staat vermeld, dan kun je natuurlijk moeilijk gaan doen en als een dom blondje reageren van: Oh, maar dat wist ik helemaal niet. Beetje Amerikaans allemaal, maar blijkbaar nodig.

Het is inmiddels 12 uur en ik rijd naar school om de kinderen op te halen. Nu komt de ultieme test. Ze zullen wel afgesproken hebben met vriendjes, dus hoe comfortabel zitten ze met z'n drieen achterin?
Nou, die test kan ik wel op mijn buik schrijven. Ze hebben allebei afgesproken bij het vriendje thuis. Dan maar even bij mijn ouders op de koffie en hen een update geven van mijn ervaringen met de Mazda 3.

Om 15.30 uur Thijs en Luc weer ophalen, want Thijs moet vanmiddag naar zwemles. Het zijn allemaal maar korte stukjes die ik rijd, maar ik merk wel dat hij veel zuiniger is dan mijn eigen auto. Dat is natuurlijk ook wel heel belangrijk nu de benzineprijzen zo hoog liggen.

Om 18.15 uur doe ik de auto op slot en mag hij weer voor de rest van de avond staan pronken op onze oprit.
Tot morgen mooie rooie!

Donderdag 24 oktober (7e testdag)

Dit is mijn allerlaatste volledige dag met de nieuwe Mazda 3. Helaas, helaas, helaas. Ik ben er wel achter gekomen, dat de Mazda ons huis toch als eindbestemming ziet. Kijk maar:

 

Ik zie toch duidelijk een vlaggetje staan bij ons huis! Hahaha.

 

Vandaag ben ik even naar de Mazdadealer in Breda gereden. (Rotel Breda) Ik rijd nu wel in een prachtige wagen, maar ik wil toch ook wel graag een brochure hebben. En, dan had ik ook weer een leuk ritje.

Toen ik daar binnenkwam viel me op, dat het personeel in de showroom zat te eten. Dat ziet er niet uit! Doe dan even om de beurt in de kantine of andere ruimte eten, maar dit vind ik persoonlijk niet netjes. Wel netjes aangesproken en ze waren enigszins verwonderd dat ik al in de nieuwe 3 reed. Ik de actie uitgelegd, maar daar wisten zij niets van. Ze vroegen wat mijn ervaringen waren. Deze zijn natuurlijk uiterst positief, want qua rij-eigenschappen is hij geweldig. Het enige waar ik niet helemaal ondersteboven van ben, zijn de 2 'bultjes' boven de achterklep. Dat had voor mij niet gehoeven.

Nog even door Breda gereden en dan naar huis om weer op tijd bij school te staan. Kinderen ingeladen en gevraagd wat zij nu van deze auto vinden.

 

Zij zijn overtuigd. Deze Mazda is geweldig. Nu we het toch weer over de kinderen hebben....Voorin kun je dus zien wie er zijn gordel op de achterbank niet om heeft. Heel handig.

 

Gordels niet vast

Gordels wel vast m.u.v. middelste

 

Normaal moet ik vragen of de gordels al vastzitten en nu kun je het eigenlijk heel eenvoudig zien.

Thuisgekomen nog even naar de verlichting gekeken. Deze auto is voorzien van Bio-Xenon koplampen. Heel mooi. Maar als ik de mistlampen aanzet, dan zijn dat van die 'ouderwetse' gelige lichten.

Stoere witte lichten en daaronder 2 gelige rondjes. Jammer. Misschien mag je wel geen Xenon mistlampen installeren volgens de wet, maar dat weet ik niet.

 

Alwin moet vanavond weg en mag de Mazda voor de laatste keer meenemen.

Morgen is het dan toch echt zo ver. Bye Bye mooie rooie.

 

                                                        Achterlichten van de Mazda 3

 

 









Vrijdag 25 oktober ( 8e testdag en tevens laatste rit)

Vanmorgen al om 06.00 uur de wekker. Was niet nodig geweest, want ik heb heel de nacht liggen draaien. Ik vond het een hele grote eer om de nieuwe Mazda 3 te mogen testen, maar het weer terugbrengen........dat is een héél ander verhaal. Het went zo verschrikkelijk snel, dat ik vaak nog aan deze week zal terugdenken als ik in mijn eigen auto stap.
Om 07.30 uur ga ik mijn moeder ophalen, die me zal vergezellen op de rit naar Naarden. We zullen met de trein weer terug reizen, nadat we Naarden hebben bekeken. Aangezien ik nooit met de trein reis, wordt dat óók weer een hele ervaring. Vanavond zal ik nog even vermelden hoe het allemaal is gegaan met het inleveren van de Mazda, maar nu moet ik voortmaken. Ik weet namelijk nog niet wat ik aan ga trekken :-)


Nog even mijn ervaringen in het kort op een rijtje:

Minpunten: Rare 'bobbels' op het dak bij achterklep
                        Bio Xenon koplampen met gelige mistlampen
                 Kreeg Smartphone Connectivity niet aan de praat, maar ligt    
                 misschien aan toestel of uitvoering Mazda

Pluspunten: De rest!



Ik heb gereden in een Mazda 3 Hatchback TS+ Skyactiv-G 6MT in de kleur
Soul Red Metallic. Deze auto heeft 4 cilinders en een cilinderinhoud van 1998cm3. Hij draagt als zuinigheidslabel A en heeft een catalogusprijs van €24.984,00

Nog even showen:

 

Bedankt LINDA.LAB voor deze week in de mooie MAZDA3. Ik heb er heel veel plezier mee gehad en ik hoop dan ook dat ik voldoende informatie heb doorgeven. Het was uiteindelijk de bedoeling om de auto te testen en dat heb ik ruimschoots gedaan. Nogmaals bedankt.

 

Renate

 

Brochure Nieuwe Mazda 3 Brochure

Zaterdag 26 oktober (1e Mazdaloze dag)

Gisteren te laat thuis om nog wat te typen, dus vandaag maar de rest van het verhaal.
Uiteindelijk was ik pas om 10 voor 8 bij mijn ouders in Wouw. Te laat. Maar wij hebben immers het 'Brabants Kwartiertje', dus hoef mezelf niet te schamen.
Om 08.00 uur daar weggereden. Mijn moeder is nu niet echt iemand die op haar gemak naast je zit tijdens het rijden. Ze rijdt het liefst altijd zelf, maar daar word ik als bijrijder weer heel zenuwachtig van. Zij is natuurlijk opgegroeid in een tijd, dat het nog niet zo druk was op de Nederlandse wegen en dat maakt echt een groot verschil. De eerste 30 kilometer greep ze regelmatig de stoel vast en hoorde ik dat ze haar adem inhield. Hahaha.
Op een gegeven moment heb ik haar uitgelegd, dat ik een melding krijg als er iemand zich in mijn 'dode hoek' bevindt. Zij kan dat ook zien in de zijspiegels en gaf haar duidelijk een veiliger gevoel. De rest van de reis verliep dan ook ontspannen.
Om 9.20 uur kwamen we in Naarden Vesting aan, terwijl we er pas om 10.00 uur moesten zijn. Hebben we nog even een rondje door de plaats gereden om te kijken of er misschien leuke winkeltjes waren. Hele nauwe straatjes en moest af en toe voorzichtig manoeuvreren. Wij hebben niet veel winkeltjes gezien, maar weer wel een fotolocatie. Nog even een de laatste foto's gemaakt van de mooie rooie.

 

Om kwart voor 10 hadden we het wel gezien en reden we naar Het Arsenaal. We werden weer netjes opgewacht en met spijt stapte ik uit de auto. Voor het interview moest ik opnieuw aankomen rijden. Helemaal niet erg! Ik wil achteruit rijden, komt er een vrachtwagentje aan. Weer terug het vak in. Wil ik weer achteruit rijden, komt Hellen ( een van mijn medetesters) er aan en moet ik weer terug in mijn vak. Eindelijk ruimte en kan ik naar achteren. Rustig kom ik aangereden ( ik dacht: zal het maar netjes houden :-) ) alsof ik net arriveer en stap uit. Er worden weer allerlei vragen gesteld. Mijn positieve ervaringen en wat ik als minder had ervaren. Ik ben een heel kritische consument ( bij alles hoor) en had dus ook wat minpunten. ( reeds eerder vermeld in dit blog). Daarom is het goed dat we een week mochten rijden, want de eerste dag zit je nog als prinses in je gouden koets en is alles prachtig en alleen maar ohhhh's en ahhh's.

Nadat het interview is afgerond worden we in de brasserie van Paul Fagel ontvangen met een drankje en taart. Het mooie is dat we vorige week vrijdag elkaar een hand gaven om onszelf voor te stellen en toen alleen maar oog hadden voor de nieuwe Mazda's, terwijl we nu elkaar joviaal begroetten en gelijk over onze ervaringen gingen praten. We hebben natuurlijk dezelfde auto mogen rijden en dat schept een band.

Wederom moesten we een enquêteformulier invullen en met onze bevindingen. Veel uitgebreider nu, maar we hadden nu immers ook veel meer te melden.
Er werd verteld dat er bewust een voor testpanel van vrouwen was gekozen.
Ik vind het een goede keuze om vrouwen auto's te laten testen. We leven niet meer in het jaar 0 en vrouwen hebben tegenwoordig écht wel een stem in de keuze van de (gezins)auto. Tevens kunnen wij ook concluderen of een auto wel of niet lekker rijdt op de weg en of hij gebruiksvriendelijk is.
We mochten de auto's helaas niet houden ( zou wel een leuke verrassing zijn geweest), maar we kregen wel een leuke goodiebag vanuit LINDA en MAZDA. (LINDA., LINDA. Wonen, dvd Divorce, LINDA. Het opvoedboek en een blikje van Mazda waar geen pepermuntjes inzaten, maar Autodrop en we kregen een originele stormparaplu!)
In de volgende editie van LINDA ( december) is het mogelijk om een mooie rooie Mazda 3 te winnen. ( misschien moet ik dit maar niet vermelden, want dan heb ik minder kans).
Om 11.00 uur werd er weer afscheid genomen. Wij, en ook een aantal anderen, hadden echter één probleem. Waar is het station en hoe ver is dat lopen.
Probleem opgelost, want we werden in stijl ( in de Mazda 3 dus) netjes op het station afgezet. Ditmaal reden mijn moeder en ik mee in een witte auto.
Op het station aangekomen stond ik oog in oog met Chris Zegers. ( of het moet een echt goede look-a-like zijn geweest) Ma en ik besluiten om nog te gaan lunchen en shoppen in Breda. We kopen dus 2 treintickets naar Breda. Stom natuurlijk, want onze eindbestemming is immers Roosendaal. Maar goed, daar dachten we pas aan toen we in de trein zaten.
We moeten overstappen in 's-Hertogenbosch en we besluiten de plannen te wijzigen en hier te lunchen. Lopen we natuurlijk vanuit het station de verkeerde kant op en moeten we aan een student de weg vragen. Hahaha, hebben wij weer. We hebben heerlijk geluncht en rondgekeken in Den Bosch. Uiteindelijk niets gekocht, al vielen wij beiden als een blok voor een jas van 400! euro.
Om 5 uur nog even de éçhte Bossche Bollen gehaald bij bakker Jan de Groot en weer naar het station. We hebben besloten om de dag af te sluiten met een diner in Roosendaal. De trein weer in en we hadden natuurlijk maar een kaartje tot Breda. Aangezien we nog helemaal geen controle hadden gehad, dachten we erover om maar 'zwart' te rijden naar Roosendaal. Maar, dan zal je weer net zien dat we pech hebben en dat is het niet waard. Als brave burgers in Breda uit de trein gestapt ( de trein reed door naar Roosendaal) en een nieuw kaartje gekocht om onze reis te vervolgen. Moesten we wel een half uurtje wachten, maar dat is beter dan 2 x een boete van 35 euro. Met een goed gevoel stapten we de trein weer in.
In Roosendaal een heerlijk hapje gegeten en ons door mijn vader weer op laten halen. Bij mij thuis koffie gedronken met een Bossche Bol ( ik barst bijna uit mijn voegen, zó vol zit ik) en natuurlijk al onze belevenissen aan de mannen verteld. Een mooie afsluiting van een mooie week.

Vandaag mis ik echt een auto op de oprit. Ondanks dat een auto maar een vervoersmiddel is, gaan we onze eisen toch bijstellen. Pas als je in een nieuwere auto rijdt, besef je dat de tijd niet heeft stilgestaan en dat er heel wat veranderd is aan veiligheid, comfort en rijplezier.

Mocht ik nu zo'n heimwee krijgen naar 'mijn' Mazda, dan zit er niets anders op dan naar een dealer te rijden en vragen om een proefrit. En dan maar hopen, dat ik een mooie rooie mee krijg!