Dinsdag 22 oktober (5e testdag)

Vanmorgen kids naar school gebracht en voor het eerst naar de pomp. Ik weet helaas niet mijn beginstand bij het wegrijden in Utrecht, maar de teller staat nu op 1479 km en bij de vermelding van de tankinhoud staan nog 2 streepjes. Jammer dat ik niet kan zien hoeveel kilometer ik nog in z'n reserve kan rijden. Dat zal wellicht een instelling zijn, dus moet ik even napluizen in handleiding.
Bij de pomp aangekomen loop ik even de garage binnen naar de receptie of iemand mij kan uitleggen hoe mijn benzineklepje open moet. Uiteraard is dat aan mij uitgelegd afgelopen vrijdag, maar ze verkopen daar ook auto's en dus gaat mijn commerciele antenne weer piepen.
Het valt me op, dat iedereen op de hoogte is van de actie van LINDA.LAB en MAZDA. Ook nu wordt me weer gevraagd of ik één van de gelukkigen ben om deze auto te testen.
Uiteraard zijn ze niet te beroerd om mij te helpen en krijg ik te zien waar dat hendeltje zit.
'Oh', zei ik, 'ik dacht dat daar het hendeltje voor de motorkap zat?'
'Dat zit er ook, maar ernaast'
Dat wist ik natuurlijk al, maar die coupe soleil in mijn haar moet je af en toe gebruiken.
Tank is weer vol en dan op weg naar mijn schoonmoeder. Vandaag gaan we met z'n tweetjes naar de MAKRO. Dat deed ze altijd met haar man, maar sinds mijn schoonvader overleden is komt het er niet meer van.
Trots stapt ze naast mij in de auto. 'Wat een prachtige auto', zegt ze. 'Alleen zijn de stoelen wel laag'
Ik bied aan om de stoel hoger te zetten, maar dat is niet nodig.
Het is niet druk op de weg en na een half uurtje rijden zijn we in Breda.
ook hier weer een mooi parkeerplaatsje uitgezocht (je kent me hè) en tot
13:30 uur gewinkeld en lekker koffie gedronken.
We hadden best veel gekocht, maar het paste met gemak in de laadruimte. Die is ook veel groter dan je aan de buitenkant zou verwachten.
Ik heb altijd graag een auto waar achter de achterbank nog veel ruimte is i.v.m. de veiligheid van mijn kinderen. Stel er klapt iemand op je achterkant en je rijdt bijvoorbeeld een Citroen C1 (ik kan zo snel geen ander merk bedenken), dan zit er maar een centimeter of 30 tussen de klep en je kinderen. Daar voel ik me helemaal niet veilig bij. En....waar moet je de wekelijkse boodschappen wegzetten in zo'n auto. Niet praktisch dus. Terug naar de MAZDA 3.
We zijn inmiddels weer terug naar huis aan het rijden en ik zie in mijn binnenspiegel, dat de bijrijder van de auto achter ons een foto van ons maakt. Ze halen ons op een gegeven moment ook heel traag in. Dat is echt heel leuk om mee te maken.
Ondertussen hebben mijn schoonmoeder en ik het over de auto.
'Misschien mag je hem wel houden!', zegt ze.
'Nou, dat denk ik niet'
'Maar misschien is dat wel een verrassing!' Ze wordt er zelf al helemaal enthousiast van. Hahaha.
Stiekem hoop je het wel, maar als je realistisch bent dan is dat een utopie.
In Wouw aangekomen worden de boodschappen uitgeladen en rijd ik terug naar huis. Om kwart over 3 weer naar Wouw om de kinderen van school te halen en als we daar op het punt staan om weg te rijden, loopt er iemand gewoon tegen de auto aan. Niemand komt natuurlijk aan mijn mooie rooie, dus ik stap uit en spreek hem aan. Het interesseerde die gast echt geen moer. Tegenwoordig hebben ze absoluut geen besef meer van waarde!
Even de auto gecheckd, maar gelukkig geen krasjes. Genietend van de goede geluidsinstallatie en de lekkere stoelen rijden we weer naar huis.
Om 16.15 uur rijden we naar Steenbergen, want Luc moet naar jiu jitsu. ik hoop dat ik het goed heb getypt, want uitspreken lukt ook maar amper. Thijs en ik blijven daar een uur wachten en ondertussen gooi ik er een twitterbericht uit, dat de Mazda 3 te bewonderen is bij Dinami Steenbergen. Dit werkte echt!
Ik heb zeker 3 mensen rond de auto zien staan en foto's zien maken. Leve de social media.
Na het eten krijgen de kids pyjama's aan en wachten we tot het pikkedonker is.
Ik heb een heel leuk idee voor een filmpje en daar moet het donker voor zijn.
Uiteindelijk viel het resultaat heel erg tegen. Waarschijnlijk geen goede camera en mijn stem klinkt vreselijk. ( waarschijnlijk vindt iedereen dat, die zichzelf hoor praten) Het idee was:

Ik word 's nachts wakker van een geluid op de oprit. Alwin is niet thuis, dus ik moet alleen gaan kijken. Ik pak mijn zaklantaarn en loop naar beneden naar de garagedeur. Ik draai de deur open en schijn op de voorruit van de eerste auto. Niets te zien. Ik hoor wel duidelijk muziek. Vervolgens schijn ik op de voorruit van de 2e auto. Weer niets. dan kom ik bij de Mazda 3 en schijn ik op de voorruit en zie ik daar mijn 2 kinderen zitten, die lekker naar de muziek aan het luisteren zijn. Dan had ik een tekst willen plaatsen van: Je bent nooit te jong om van de Mazda 3 te genieten.

Wat ging er mis:

• De camerabeelden zijn echt bagger. Te weinig licht en met het kleine lampje op de voorkant aan, word ik verblind. Hij stelt zichzelf niet snel scherp en dus is bijna alles wazig.
• Mijn stem klinkt raar en het lijkt net of ik heel erg aan het hijgen ben.
• Zodra ik de garagedeur open doe, springt het licht buiten aan. Had ik natuurlijk geen rekening mee gehouden.
• Je kunt duidelijk horen dat de muziek van de achterste auto komt, want de jongens hadden het volumeknopje gevonden.

Ik heb getwijfeld of ik het zou posten, maar vooruit. Anders is het moeilijk om er een bij voorstelling te maken. Ik heb wel wat geknipt en geplakt om het nog enigszins toonbaar te maken.

Hier is ie dan:

 

Ik heb heel wat schaamtegevoelens opzij moeten zetten om dit te publiceren. Hahaha.

 

 

Dan zal ik, om het goed te maken, het Australische promofilmpje van de Mazda 3 hieronder zetten. 

 

 



 

En weer in die prachtige rode kleur, die overigens Soul Red Metallic heet.